صباحت دات آی آر

نشر توسط:admin درباره : پرسش و پاسخ , قرآن ,
Views 90 تاریخ : نظرات (0)

و انزلنا الحدید فیه باس شدید و منفع للناس (حدید/ 25)

«و آهن (و پولاد و دیگر فلزات) را که در آن هم سختی و کارزار و هم منافع بسیار بر مردم است»

و آهن را نازل کردیم. در آن نیرویی فوق العاده زیاد و بهره وری هایی برای مردم وجود دارد.

- نکات آیه:

1. آهن نازل شده.

2. نیروی موجود در آهن فوق العاده زیاد است.

3. انسان از آهن بهره وری دارد.

1. آهن نازل شده:

آهن چگونه و از کجا نازل شده؟

آهن و عناصر اصلی دیگر هر کدام در دمای مشخصی درست می شوند. آهن ازجمله عناصری است که در ستاره های خیلی بزرگ تر از خورشید درست می شود، برخی از عناصر نیز در گرمای پس از انفجار اولیه درست شده اند.

1. وقتی کشش جاذبه در مرکز ستاره دمای گرما را به بالای 170 میلیون درجه به بالا می برد یک سری امتزاج های جدید آغاز می شود. هسته های هلیومی ذوب می شوند و عناصر سنگین تری را درست می کنند که در وحله اول کربن و اکسیژن است.

2. وقتی نیروی جاذبه دمای عنصر کربن را به 700 میلیون درجه می رساند امتزاج جدیدی آغاز می شود که کربن به نئون و منیزیم تبدیل می شود. در قشرهای بیرونی تر آن که دمای حرارت کم تر است تبدیل هلیوم به کربن و هیدروژن به هلیوم ادامه پیدا می کند.

3. وقتی دمای حرارت در مرکز هسته به یک و نیم میلیارد درجه می رسد اتم های نئون آغاز به ذوب شدن می کنند و اکسیژن و منیزیم بیش تری را ایجاد می کنند.

4. وقتی دمای حرارت بالای دو میلیارد می رسد اتم های اکسیژن به هم فشرده تر ذوب می شوند و به سیلیکون و گوگرد تبدیل می شوند. این عناصر به وسیله قشرهای عناصر متحد المرکز اکسیژن، نئون، کربن، هلیوم و هیدروژن احاطه شده اند.

5. فشار ناشی از اضمحلال هسته ای دمای حرارت را بالای 3 میلیارد درجه بالا می برد و در مرکز فشرده شده، سیلیکون و گوگرد را به کره ای از آهن تبدیل می کند که تقریبا 1/44 جرم خورشید می شود. به دلیل ساختمان هسته ای آهن که اجازه نمی دهد اتم ها ذوب و مضمحل شوند و عنصر سنگین تری درست شوند، این آخرین واکنش است که می تواند در مرکز ستاره رخ بدهد.

6. وقتی امتزاج در داخلی ترین بخش های ستاره تمام می شود آخرین مرحله جاذبه (جذب) آغاز می شود. هسته آهن در مرکز ستاره خود را با سرعتی معادل 70000 کیلومتر در ثانیه جمع می کند. درجه حرارت تا صد میلیارد درجه بالا می رود. هسته های آهن چنان به هم فشرده می شوند که در هم مضمحل می شوند. این گرمای تصور نکردنی اندازه های بسیار زیادی از نوترون تولید می کند که فعلا در وسط ستاره محصور هستند. ماده در این حرارت به آخرین حد تراکم خود رسیده و بیش از این نمی تواند فشرده بشود. نیروی دفع میان هسته ها بیش تر از نیروی جاذبه می شود.

7. پس زنی از جانب مرکز ستاره، ماده را از مرکز ستاره در موج انفجار پرتاب می کند. در پرت سازی آن را از میان قشر سیلیکون سرازیر می کند که آن را گرم کرده و بخشی از هسته های آن را مضمحل می کند و ایزو توپ های رادیواکتیوی نیکل و عناصر سنگین تر دیگری را درست می کند. موج انفجار در حینی که به بیرون سفر می کند به درست کردن عناصر جدید دیگری ادامه می دهد. ستاره منفجر می شود و در فضا پخش می شود.

به این ترتیب آهن در ستاره ها و در حرارت بالای 3 میلیارد درجه تولید می شود و با انفجار ستاره در هستی پراکنده می شود. و به این ترتیب نیز آهن از آسمان به زمین نازل شده است.

آهن بیش از یک سوم از مواد زمین را تشکیل می دهد. بیش از 99 درصد آن در درون زمین است. به میزانی که از مرکز زمین رو به طرف سطح می آییم درصد آن کم و کم تر می شود. آهن موجود در قشر خارجی زمین حدودا 5 یا 6 دهم درصد کل آهن زمین است.

2. نیروی موجود در آهن فوق العاده زیاد است:

چنان که آیه مطرح کرده "نیروی موجود در آهن فوق العاده زیاد" است. برای درست کردن یک ذره آهن نیرویی بیش از چهار برابر نیروی موجود در منظومه شمسی" مورد نیاز است.

3. انسان از آهن بهره وری دارد:

هموگلوبین در خون انسان و خیلی از حیوانات دارای آهن است. همین طور ماده سبز در اکثر گیاهان دارای آهن است. و بدون آهن حیات نیز نمی توانست به وجود بیاید.

آهن

در روزگاری که مردم از آهن جز برای شمشیر و چاقو و نهایت چند آلت دیگر استفاده نمی کردند. در زمانی که از نظر مردم آهن بیش تر از مواد دیگر مورد استفاده نبود بلکه طلا و نقره از نظر اقتصادی در آن زمان اهمیت زیادتری داشت.

در عین حال قرآن آن چنان به مسأله آهن و استفاده عجیبی که از آن در این زمان ها می شود توجه داشته که یک سوره به نام حدید آهن در قرآن دیده می شود.

الذین یبخلون و یأمرون الناس بالبخل و من یتول فان الله هو الغنی الحمید(حدید/ 24)

«و ما آهن را که در آن صلابت و محکمی شدید و منافعی برای مردمان در آن است نازل نمودیم.»

دانشمند معروف آقای نوفل در کتاب القرآن و العلم الحدیث می گوید: تا قرن هیجدهم یعنی دوازده قرن پس از نزول قرآن هنوز کارهای فلزی در نهایت ضعف بود و نه تنها ارزش آن شناخته نشده بود بلکه اساسا مهم و قابل توجه تلقی نمی شد تا آن که ناگهان چشم دنیا به آهن دوخته شد و رقابت عجیبی در میان دانشمندان برای استخراج و استفاده بهتر از آن به وجود آمد تا آن جا که به این دو قرن دوران نهضت و پیشرفت و عصر فلز اطلاق شده و دنیا حقا منافع آن را آن چنان که باید دریافت و صدق یکی دیگر از حقایق قرآن، نقاب از صورت به یک سو زده است، امروز منافع آهن آن چنان برای مردم دنیا روشن شده که احتیاج به توضیح ندارد.

و قرآن تقریبا در هزار و چهارصد سال قبل برخلاف نظریه مردم آن روز و موافق علم امروز سخن در اهمیت آهن گفته و از این راه اعجاز خود را اثبات کرده است.